Movie Reviews by “Dr. Alice Skinhead”

.

ความสยองขวัญทางภาพยนตร์ของจริง มักมาจากความเข้าใจในระดับสัญชาตญาณ ในการเคลื่อนไหว ในรูปทรงที่แปลงร่างอย่างมีพิกล ซึ่งมีให้เห็นอย่างล้นหลามใน ‘ฝนเลือด’ ประสบการณ์ดูดกลืนกินวิญญาณที่สัมผัสได้อีกเรื่องหนึ่งจากผู้กำกับ ‘ปรำปรากากี’ ซึ่งไร้คำพูดและอลังการเช่นกัน ภาพไม่เปลือยแต่ใกล้บัดสีของมันจะเติดตามสิงสู่คุณ: ร่างคล้ายมนุษย์ห่อผ้าศพที่ตาแดงลุกวาว; พระจันทร์เสี้ยวหรือจันทรคราสที่แย้มและหุบยิ้มมีเลศนัย ราวกับปากร้ายบนท้องฟ้า; งูเหลือมพุงกางสีม่วงเรืองแสงที่หลุดออกมาจากกรอบรูปหรูทาทอง; ริมฝีปากผีดูดเลือดยักษ์สีแดงฉานที่กระเพื่อมดังเงาบนผิวน้ำ และดูดซับพลังชีวิตของเรา ทั้งหมดล้วนเล่นตรงกับกล้อง ใส่หน้าเราเต็มๆ ด้วยความเข้มข้นที่ไม่ลดราวาศอก ขณะที่รูปทรงแปลงร่างและสรรพสิ่งกลายมาเป็น ขณะที่เงามืดเริ่มมีชีวิตและเต้นตุ้บตุ้บด้วยพลังอันมุ่งมั่น ‘ฝนเลือด’ ได้นำเสนอรูปรสกลิ่นสีของการมองโลกแบบกลัวเกรงผีสางนางไม้แบบไทยๆ ในภูมิทัศน์ที่ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนมีชีวิตของมัน และกำลังเอื้อมมือมาหาเรา.

.

เรื่องย่อ 

การหลอกหลอนของผีสางกับเสียงฝน ด้วยแรงบันดาลใจจากปฐมวรรณกรรมผีดูดเลือด คาร์มิลล่า ของ โจเซฟ เชริดัน เลอ ฟานู 

สาร / คำแถลง

เสมือนภาพยนตร์นามธรรมหรือฝันของความหลอกหลอนที่สงบนิ่ง ภาพยนตร์แอนิเมชั่นเรื่องนี้สร้างโดยใช้แรงบันดาลใจจากต้นฉบับวรรณกรรม คาร์มิลล่า ของ โจเซฟ เชริดัน เลอ ฟานู อันเป็นเรื่องต้นแบบของนวนิยายผีดูดเลือด ผีที่มักมากับความสเหน่หาและเรื่องหลอนลึกลับ ศิลปินผู้สร้างใช้วิธีการอ่านนวนิยายและปล่อยให้กระแสสำนึกทำงานสร้างภาพจนเกิดภาพร่างจากตัวบทวรรณกรรมและพัฒนาภาพร่างอันมาจากจินตนาการที่เห็นผ่านตัวบทมาสร้างเป็นภาพยนตร์แอนิเมชั่นคล้ายกับการถูกสิงสู่ชั่วครู่โดยวรรณกรรมและถ่ายถอดประสบการณ์ที่ได้รับอย่างสะพรั่งออกมา อีกทั้งเติมด้วยเสียงสายฝนนอกบ้าน สายฝนพรำที่สำหรับในปัจจุบันแล้วได้กลายเป็นสิ่งที่ไม่ประสงค์สำหรับมนุษย์สังเกตได้จากการที่ฝนทำให้การเดินทางยากขึ้นและมนุษย์สมัยใหม่ย่อมกลัวที่จะเปียกปอนราวกับว่าร่างกายของตนเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์และสายฝนเป็นวิญญาณสัมภเวสีเสียได้ ทั้งที่สายฝนเป็นที่หมายปองต้นหมากรากไม้และเป็นทำนองเสนาะของธรรมชาติอันทรงพลัง ความหวาดกลัวผีสนองให้เห็นถึงการหวาดกลัวความไร้ตรรกะในสังคมที่นิยมเหตุผลและคำนึงถึงความเป็นเหตุเป็นผลทางความคิดมาเป็นหลัก ผีมักเป็นฟากตรงกันข้ามเพราะมันไร้เหตุผล ทรงอารมณ์ และทำให้คำนึงถึงความตายซึ่งคือความว่างเปล่าที่ไพศาลกว้างไกลเกินจินตนาการ

เกี่ยวกับศิลปิน

อชิตพนธิ์ เพียรสุขประเสริฐ

ศิลปิน นักเขียน นักสร้างภาพยนตร์ที่ทำงานในหลากหลายพื้นที่และรูปแบบ ทั้งภาพยนตร์จัดฉายในที่มืด ภาพยนตร์เฉพาะพื้นที่ และศิลปะนิทรรศการ ผลงานทางภาพยนตร์หลายผลงานได้รับเลือกให้ฉายในเทศกาลภาพยนตร์ เช่น ภาพยนตร์แอนิเมชั่นขนาดสั้น แผลเก่า (The Scar Of River) ร่วมฉายในสายรางวัล ปยุต เงากระจ่าง ของเทศกาล 22 Thai Short Film & Video Festival และผลงานภาพยนตร์ขนาดยาว ปรัมปรากากี (The Lady’s Tale) ฉายในโรงภาพยนตร์อิสระในประเทศไทยและเทศกาลภาพยนตร์นานาชาติ BOGOTÁ EXPERIMENTAL FILM FESTIVAL 2020 ประเทศโคลอมเบีย ทั้งยังได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัล นักทำหนังหน้าใหม่ยอดเยี่ยม จาก ชมรมวิจารณ์บันเทิง ครั้งที่ 28 และผลงานภาพยนตร์แอนิเมชั่นขนาดยาวเรื่อง ฝนเลือด (Blood Rain) ได้รับรางวัล Golden Ganja จากเทศกาลภาพยนตร์ Amazing Stoner Movie Fest 2023 ประเทศไทย

และยังมีผลงานแสดงงานศิลปะนิทรรศการ อาทิ นิทรรศการเดี่ยว วงกตใต้ฝุ่น ที่ Many Cuts Art Space (ฉะเชิงเทรา) และ กรงวงกต ที่ Art4C (กรุงเทพฯ) อีกทั้งการร่วมแสดงนิทรรศการกลุ่ม อาทิ Thai consent Art sExhibition ที่ Fathom bookspace (กรุงเทพฯ), ปฐมกาลภาพยนตร์ในสยาม ที่ หอภาพยนตร์ (นครปฐม), สุขาวดีย่ำค่ำ ที่ 6060 Arts Space (กรุงเทพฯ) และ The City & The City: Mapping from Home ที่ TURNER Gallery (โตเกียว) นอกจากนี้ยังเขียนบทความวิเคราะห์วิจารณ์ภาพยนตร์และวรรณกรรมลงในสำนักเนื้อหาออนไลน์และผลิตงานเขียนสร้างสรรค์อย่างต่อเนื่อง โดยงานทั้งหมดมักวกวนอยู่กับปัญหาของชีวิต ปัญญา ประวัติศาสตร์ เวลา แสงไฟ และความโกลาหล